Meivakantie
Mijn kind ging in eerste instantie naar hun vader afgelopen week. We hadden twee weken mei vakantie en we verdelen de boel altijd eerlijk. Zelf vind ik het aan de ene kant wel lekker om de ruimte te hebben en even geen rekening te houden met mijn kind (is er ook nog een voordeel van scheiden). Devin is 15 en ik kan echt ’s avonds wel weg gaan, maar ik doe het niet snel, omdat ik mij heel verantwoordelijk voel voor dit kind. Als ik, zoals vanavond, een avond uit ga met mijn vriendinnen en daar ook blijf slapen, drop ik Devin toch het liefst bij hun vader. Dat is dan toch meer eigen, terwijl mijn eigen vriend prima in staat is om voor Devin te zorgen en hun band prima is. Maar als het kan en Devin het ook zo wil dan lossen we het met de eigen ouder op. En of dat goed of fout is, weet ik niet, het voelt voor mij in ieder geval zo het beste.

Zo fijn als ik het vind om ook even mijn eigen gang te kunnen gaan, zo onthand voel ik mij aan de andere kant. Net of ik toch iets mis. Even welterusten zeggen, oh nee mijn kind is er niet. Even een appeltje brengen, oh nee mijn kind is er niet. Dus het blijft altijd tegenstrijdig en ik voel mij toch het meest compleet als mijn kind er ook is. Misschien herkenbaar voor de moeders onder ons die ook gescheiden zijn? (hoewel je kan het ook hebben als je niet gescheiden bent, maar met je partner zonder kinderen op vakantie gaat).

De camping
Terwijl Devin er niet was, togen mijn rechterhand, Darcy, Max de hond en ik naar de camping. Met de caravan die we een beetje aan het opknappen zijn. Er moet nog veel gebeuren aan die caravan, maar we hadden in ieder geval een knap bed nu. 140 Cm leek mij in eerste instantie nog de hel (al onze kinderen hebben zo’n twijfelaar in hun kamer staan), maar het viel mij achteraf reuze mee. De kou ’s nachts daarentegen niet. Darcy begon meteen over vloerverwarming (en volgens mij denkt ie ook aan zonnepanelen) en slaat weer door, want die houdt van luxe. Maar hij gaat toch met mij mee de schat. Na 1 nacht kou geleden te hebben, kwam ie de volgende dag met de mededeling dat we ook nog slaapzakken bij ons hadden. Zooo lekker op tijd zeg. Maar wat een genot die slaapzakken die we van mijn lieve schoonmoe hebben gekregen voor de camping. Wat heerlijk warm. Dus de 2e nacht was een stuk beter en wordt nog beter als we de boel ook isoleren volgens Darcy, want die werd door mijn persoonlijke ruimte in bed tegen het raam aan gedrukt zei hij (yeah right).

Catering
De eerste avond kwamen vriendinnen langs die de catering gaan verzorgen op de camping. Voor ons, voor de jongeren die het weekend bij ons op de camping zijn en voor het aankomstdiner. We hebben het nuttige met het aangename vereenzelvigt. Dat is sowieso wat er meer in mijn leven mag gebeuren. Werken moet vooral ook heel leuk zijn. En leuk werd het. Door hun gezelschap, maar ook door de flessen likeur die ze in hun camper bleken te hebben. Je begrijpt, ik stond de volgende dag met lichte hoofdpijn op.

Styling
En dat was niet handig, want de volgende ochtend moest er gestyled worden. Voor fotografie, maar we hebben ook wat styling getest. Soms heb je namelijk hele leuke ideeën in je hoofd (dat denk je dan zelf), maar zie je achteraf terug op de foto’s dat het veel te druk en hysterisch is. Dus dat is goed. Het sulletje dat Max (de hond) heet en die straks ook meegaat naar de camping als beveiligingshond (blaffen kan ie al) deed vrolijk mee aan de styling. Ik heb altijd al mijn twijfels gehad bij de geaardheid van mijn hond, maar na het roze kleedje wist ik het zeker. Ook onze hond is gay 😉.

Radio Flevoland
Tussendoor hees ik mijzelf in mijn rode pak en toog af naar een café in Lelystad waar ik mij moest melden voor een interview. Ik heb er een handje van om laat te vertrekken (iets met inschatten van tijd) dus iedereen bekritiseerde mijn geplande vertrektijd. En godzijdank dat ik geluisterd naar ze heb, want ik kon het niet meteen vinden, had moeite met parkeren en kwam rennend het café binnen. Typisch Brenda Schaaper (zo heet ik) weer. Maar het was op tijd en het interview ging goed. Nou ja goed? Ik zei wel dat ik eerst altijd dacht dat je niet dood gevonden wilde worden in Lelystad. Toen ik mijzelf dat hoorde zeggen tegen mensen uit Lelystad wist ik dat ik een fout had gemaakt. Want hee het is er super leuk! Nee echt hoor, Lelystad heeft mij ontzettend verrast met mooie natuurparken en alles wat er te doen is. En het centrum is ook leuk als je weet waar je moet parkeren. En Bakker Bart verkoopt er regenboog gebak, wat wil je nog meer ? (een deal met Bakker Bart). Dus ik denk dat ze het mij vergeven hebben.

Wandeling
De laatste dag hebben we nog wat gewandeld in het bos erachter, omdat we een wandeling wilde uitzetten voor onze coach Josanne die in de midweek met de ouders op pad gaat, om ze wat tools te geven voor het dagelijkse leven dat soms niet meevalt en om ze hierin te ondersteunen. Ook Max vond deze wandeling erg leuk dus die zit er al helemaal in. We vonden ook een plek in het bos waar we het bos spel konden spelen, maar ik denk dat het er in het donker wel een beetje eng en heel erg donker is. Dus de vraag is of ik het zelf wel durf hahaha.

Kind weer thuis
En nu is mijn kind weer thuis. Lekker bij hun moedertje en het mooie is, Devin vond dat zelf ook. Ik kreeg knuffels en dikke kussen en het kind mopperde eindelijk een keer niet als ze op de foto moesten met mij. Heerlijk! Gistermiddag zijn we naar de camping gegaan, want mijn lieve kind had het zelf nog niet eens gezien. Devin slingerde meteen in de touw schommel die in de boom hangt, aaide een Alpaca (waarvan we niet eens wisten of dat wel kon) en zei (niezend door de hooikoorts) dat het er erg leuk was.

Omroep Flevoland
Daarna hadden we een serieus interview met omroep Flevoland over de camping. Samen dit keer. Inmiddels weet ik dat dit dan alle kanten op kan gaan. Sterker nog, ik waarschuw media van te voren dat Devin dingen doet of zegt die je niet verwacht. Lekker anders (lees authentiek) dus. Dus op de vraag of Devin wel van kamperen houdt, antwoordde mijn kind rustig “nee eigenlijk niet”. Ik kan er nog steeds hard om lachen. Ook omdat Devin er achteraan zei dat ze wel achter hun moedertje aan zullen sjokken. En anders slaapt mijn kind maar in een boomhut, zeg ik. Want er zijn ook hele leuke andere accommodaties die je kan boeken als je niet van kreperen houdt.
Dussss het was mij het weekje wel. Zo meteen breng ik Devin naar een Jong & Out meeting (pizza en film) in Amsterdam en ga ik weer klussen in de caravan. Vanavond ga ik de hort op met vriendinnen, dat is ook een tijd geleden dat ik dit gedaan heb. En dan sluiten we de vakantie af met een kater op Moederdag denk ik zo.

Hakken
Ook mogen we nog wat hakken ophalen bij iemand en een ander komt wat hakken brengen dus onze voorraad wordt steeds groter voor de workshop Catwalk en hakken lopen van Devin. Bij elk paar nieuwe hakken dat ons huis binnenkomt, roept Devin “oeeeeeh” en wurmt vervolgens hun maat 43 in een maat 39 om er op te gaan paraderen door de huiskamer en erachter te komen dat ze toch echt te klein zijn.
Dus we hebben nog hakken nodig in grotere maten. Vanaf maat 41. Als je op grote voet leeft en ze nog hebt liggen, laat het ons weten. Onze dank is groot.

Liefs, Devin & Brenda