Meivakantie
Wat een rustig weekje had kunnen worden, werd een immens drukke week. Sterker nog ik kreeg het echt razend druk. Er was nog weinig lummeltijd zal ik je zeggen en ik vond het heerlijk!
Mijn kind daarentegen heeft lekker geluierd deze week, een dagje met vrienden afgesproken en verder niet veel gedaan. Er kwam ook een hoop vermoeidheid uit en het ging af en aan met hun humeur. Op een gegeven moment heb ik mijn kind gedwongen een avondje op tijd naar bed te gaan. En dat was een goede beslissing, want van even bijslapen, knapte mijn kind zienderogen op.
De Telegraaf
Een mooi artikel (paginagroot) met een leuke over the top foto stond er afgelopen week in. Een aantal mensen wil weten wat ik aan het doen ben op die foto en dat is een goede vraag. Laat ik beginnen dat ik echt een leuk roze pak heb (vind ik zelf) dat ik ook aan had die dag. Maar na een kritische blik van de Telegraaf en de opmerking van mijn kind dat ik er met het jasje net uit zie alsof ik ben ingepakt (klonk niet goed), heb ik het jasje snel uitgedaan, want ook ik ben beïnvloedbaar. Op de foto zie je de diva liggen op een love seat (koop nooit zo’n sta in de weg waar je eigenlijk niks aan hebt). En daarnaast een (trotse) moeder die een beetje onhandig poseert (want ondanks oefenen, ja dat doe ik lieve mensen, is het nog steeds een beetje zeuren). Maar door dat oefenen wist ik wel dat mijn broek af en toe opkrult. Geen idee waarom, maar heel erg onhandig dus.
Zelfs als je je buik inhoudt (ja dat doe ik ook) kan er in bepaalde poses een soort van bobbel ontstaan waardoor het net lijkt of ik een piemel heb. Een grote. Ja ik benoem het gewoon zoals het is he. Maar dat ziet er dus niet uit en daarom was ik alert op de foto. Vorig jaar stond ik er namelijk zo belabberd (lees als iemand die levensmoe is) op in het AD dat ik geleerd heb te vragen of ik de foto eerst mag zien. En al vind ik dit super ongemakkelijk, ik doe het toch. Godzijdank, want ik zag DE bobbel. De fotograaf had hem helemaal niet gezien dus goed dat er nog iemand oplet. En toen kwamen die hakken van Devin voor mijn kruis, om de boel te verbloemen. Met dat roze doekje poets ik onder hand hun schoenen. Geen bobbel meer te zien. Zo zie je maar niks is wat het lijkt.
Negatieve reacties
Maar het was niet allemaal rozengeur en maneschijn lieve mensen. De beerput die social media heet, werd weer even over mij heen gestort. Er waren meer dan 1000 reacties te lezen onder het bericht over onze camping op Facebook van de Telegraaf. Ik had vooraf besloten het te negeren, maar ik werd getagd (voortaan mij niet bellen!) en zag het daardoor toch. Wat een stront reacties kreeg ik daar te lezen zeg. Ik denk dat er van de 1000 stuks 900 negatief waren (ik weet het niet precies, ik ben gestopt met lezen, dat leek mij beter). En dat deze dan negatief zijn over de camping of het non binair zijn of over dat je helemaal niet gay mag zijn daar kan ik inmiddels mee leven. Want wie zijn nek uitsteekt, kan (helaas) iets verwachten.
Racistisch
Maar dat ze RACISTISCH werden, dat vond ik verschrikkelijk!! Echt het liefst zou ik al dat uitschot dat reageert op de socials van de Telegraaf persoonlijk een klap willen verkopen, maar daar krijg ik op een gegeven moment een zere hand van (en een klap terug). Ik moest mijn vingers afhakken om niks terug te schrijven. Zo vals, zo op het Aziatische (mijn kind is Chinees) gericht. Van “bleekscheet” tot “ik ga vanavond Chinees bestellen” (en die hypocrieten eten het ook nog) tot “ga terug naar je eigen land”. Echt bizar dit. En zo dom ook. Dat baart mij wel zorgen, dat er zoveel mensen zo lelijk zijn en iets gaan roepen over een KIND he. Ga je diep schamen als je zo bent. Dat wilde ik nog even gezegd hebben en ik weet dat elke letter die ik erover schrijf ook teveel is.
Uitslapen
Ik slaap in de vakanties graag wat langer. Maar dat vond radio1 niet goed 😉. Die had mij na 4x gebeld te hebben eindelijk te pakken. Met een slaperige stem dat wel. Ze ver excuseerden zich dat ze mij wakker hadden gebeld en gingen daarna door tot de orde van de dag namelijk dat ik tien minuten later op zender moest. Ik mocht nog even een koffietje van ze nemen (heel schappelijk) en daarna moest het gebeuren. En ik ben ze dankbaar, want blijven liggen in je bed brengt je nergens en oh ja ik kreeg daardoor heel veel reacties van andere media. En dat is fijn, want alleen zo kunnen we de doelgroep bereiken.
Mediacircus
En daarna ging het los. Ik kwam live in uitzendingen waarvan ik niet eens wist dat ze ze hadden en in kranten, waarvan ik niet eens wist dat die bestonden (maar waar ik wel al boekingen uit heb gekregen). Ik vond het enig, want het gaat mij gemakkelijk af. Okay ik mag iets minder “euh” zeggen, maar voor de rest ben ik best content met mijzelf en dat is ook wel eens lekker (want meestal word ik bedolven onder de zelfkritiek).
Camping
En nu gaan we een aantal nachten zelf logeren op de camping. Om dingen te bekijken, te ervaren en de boel te stylen voor fotografie. Van de week hebben we onze eigen caravan opgehaald en ik ben begonnen met het pimpen (lees verven en behangen). Mijn kind zou mij helpen en ik had er helemaal zin om samen aan de slag te gaan. Maar zoals het kan gaan met pubers, de volgende dag was alles anders. Het kind was moehoe en wilde alleen maar hangen. Mij helpen zat er niet in en dus deed ik het zelf, want ik heb geen zin in een steen aan mijn been.
Catwalk
Devin gaat dit weekend weer in de rij staan om te kunnen flaneren op de catwalk van Comic Con. Mijn kind had nu een concept bedacht voor de twee dagen dat ze zouden gaan lopen on stage. Haha een concept ook (je lijkt je moeder wel, die houdt ook van concepten). De ene dag zou Devin in gewone kleren gaan en hun gympen uit trekken en weggooien (heb wel gezegd dat ze uit moeten kijken waar ze deze heen gooien) en vervolgens hakken aantrekken en de volgende dag in een jurk verschijnen en dan andersom (of zo, ik ben het kwijt). Het lijkt mij allemaal prima. Ik hoop dat de mensen daar ook doorhebben dat het een concept is hahaha. Je leest er volgende week weer vast iets over in een nieuw deel van de week van Moeder enzo.
Tot volgende week!
Liefs, Devin & Brenda