Interviews
Dit was zeker (ik wilde eerst ‘definitely’ schrijven, iets waar je mee om gaat word je mee besmet) de week van de interviews. Ik ben er moe van en ook niks meer gewend na een periode van Corona waarin ik mij veel kon terug trekken. Ik merk dat ik dit wel nodig heb. Al die nieuwe mensen die ik ontmoet en die allemaal op hun manier weer hun energie en verhalen meebrengen die ik ’s avonds in bed dan weer moet verwerken. Ik droom over niks anders dan de camping en ik zal je zeggen, dat is irritant.
Deze week zijn we geïnterviewd door de Roze radio (nooit van gehoord), de Telegraaf en nog wat gay media. Ze kwamen soms met vragen waar ik even over na moest denken. Vooral mensen die én geen kinderen hebben én geen idee hebben hoe het is om een kind te hebben dat anders is, stellen de vraag waarom er een camping moet komen voor LHBTIQ+ kinderen/jongeren? Waarom zijn de huidige campings niet goed genoeg? Waarom heeft je kind geen aansluiting? Het voelde soms als een aanval, maar dat gevoel is van mij. Ik vind het soms nog een beetje lastig om te rechtvaardigen dat ik dit MAG doen. Dat ik van waarde mag zijn voor de ouders en kinderen/jongeren die er wel op zitten te wachten. Dat dus.
Pesten
Weet je, je komt al snel op het verhaal van pesten, buitensluiten, ergens niet bij horen, neerslachtigheid, je anders voelen. En vooral dat laatste, wat is dat dan? Mijn kind wist al sinds hun 6e dat ze zich anders voelden. Dat is een gevoel en ik weet ook niet hoe dat voelt, omdat ik een kind was dat erbij hoorde. Maar ik zag het wel dat mijn kind andere interesses had. Over dingen anders dacht en vooral anders deed dan de massa.
Mijn kind hield bijvoorbeeld enorm van de kinderdisco op vakantie. Vaak waren ze de enige jongen (ik heb het inmiddels over 8/9 jaar) die nog meededen. De andere jongetjes waren aan het voetballen, stoeien of ongemakkelijk aan het doen langs de kant (omdat ze misschien ook wel mee wilden doen). Dus daar lag al geen aansluiting. Wel bij de meisjes die het op die leeftijd nog prima vinden als je meedoet.
Oorzaak gevolg
Maar als je ouder wordt, dan gaan meisjes weer graag met meisjes om (dat zagen we al in groep 7/8, uitzonderingen daargelaten) en wordt de groepsdruk lichtelijk opgevoerd. En die is op z’n hoogst als je naar het middelbaar onderwijs gaat. Dan is het gek als je graag op hakken danst, van breien houdt of je haar laat groeien. Dat dus. En dan word je uitgelachen of zelfs gepest. In het geval van Devin zelfs achterna gezeten in de pauzes.
En ook op deze school wordt mijn kind nog uitgelachen. Dat vertelden ze deze week nog. En dat is naar. Tijdens de autisme training leren we ook dat bepaald gedrag bepaalde gevolgen heeft. En dan keur ik die gevolgen niet goed, laat dat duidelijk zijn. Maar als je bepaalde dingen doet dan vinden mensen dat raar. Dat is nou eenmaal zo. En een bepaalde attitude (zelfbescherming?) heeft ook gevolgen. Dus als je ervoor kiest om dit gedrag niet aan te passen dan houd je dit. Zo werkt het in het leven. En je hoeft het niet aan te passen he. Van mij hoeft dat helemaal niet, ik vind het prima. Maar weet dan dat dit de consequenties zijn. En ja dan vind ik het nog steeds naar voor mijn kind. Als moeder wil je graag dat je kind door iedereen geaccepteerd wordt. “Jij maakt je nog steeds zorgen om mij”, zei Devin. En dat klopt. Zo zijn moeders.
Het is er vooral heel erg leuk
Wat het gevaar is met deze interviews (al doende leer ik) is dat je snel in zware gesprekken belandt. En dat wil ik NIET. Het is namelijk ook heel erg LEUK zo’n camping. Het zal er kleurrijk zijn en we gaan leuke dingen doen met elkaar. En dat mag ook naar voren komen. Want die kinderen zijn niet zielig, ze zijn gewoon even anders. En er zijn toch ook voetbal- of ponykampen? Wat mij opvalt, is dat dan niemand deze vraag stelt waarom zo’n plek er moet komen. En zo kan ik nog wel meer plekken bedenken waar gelijkgestemde mensen elkaar ontmoeten. Van hobby clubjes tot speciale campings. En dat is helemaal leuk voor iedereen die er wat aan heeft.
De doelgroep
Maar goed het is dus vooral leuk. En ja ook een beetje nodig als ik eerlijk ben. Ik werd ook geïnterviewd door een gay dame en die vond dit initiatief geweldig. Ze had gewild dat het er was geweest toen zij nog klein was. En dat raakte mij en dit is precies ook de reactie waarom we dit doen.
De foto
En gisteren moesten we op de foto voor de Telegraaf. Devin was uitgelachen op school dus had een humeur om te janken. “Let’s get things quickly done” (of zoiets) zeiden ze tegen de fotograaf. Ik schaamde mij alweer kapot voor dit onbeleefde gedrag (nu kan ik soms wel erg beleefd doen, ik wil het mensen die te gast zijn graag naar het zin maken, ben ooit ook reisleidster (op Ibiza) geweest dus dit gedrag gaat mij nog nekken op de camping als ik niet oppas maar dat terzijde). Maar de fotograaf lachte er hard om en herkende zijn eigen dochter van 13 hierin. Ik kon opgelucht ademhalen (ik trek mij helaas nog steeds iets aan van de mening van anderen, wordt wel aan gewerkt).
Na een kwartier was het pest humeur weg en lag mijn kind als een volleerd model en een echte diva op de love seat voor ons jungle behang. Terwijl ik er ongemakkelijk naast stond en alleen maar hoopte dat ik er normaal op zou staan en mijn broek niet gek zou gaan zitten. Vandaar dat er op de positie van mijn kruis (waar mijn broek gek opkruipt) nu een paar hakken te zien zijn van mijn kind. Je denkt wat een spontane foto, maar niks is wat het lijkt en alles is in scene gezet, sorry.
Het is een over the top foto met roze kleedjes en waaiers en zo. Gewoon leuk met een knipoog. En ja we zullen wel weer online gezeik krijgen op ons verhaal door de (zure) lezers die alleen de kop van het verhaal lezen en de foto zien en daar hun oordeel op baseren. En dat is dan maar zo. Ook dat kunnen we niet veranderen.
Wij hebben het leuk gehad (mijn kind klaarde zienderogen op) en dat is het belangrijkste. Het leven is soms zwaar, maar moet ook leuk zijn. En die momenten moet je zelf creëren. Dus dat hebben we gedaan.
Rust
En nu gaan we even uitrusten met de Paas. Even ons hoofd leegmaken. Devin gaat chillen bij hun vader en ik ga met Darcy (zo noem ik mijn vriend) lekker even accessoires voor de caravan kijken, zodat deze gereed is straks voor de camping. En dan hoef ik even niet na te denken (en opletten wat ik zeg).
Ik wens iedereen hele fijne paasdagen. Doe waar je blij van wordt. Doe ik dat ook.
Liefs X, Devin & Brenda
Ps: de foto
Op de foto zie je alleen nog attributen (en ja dat zijn de nieuwe hakken). Alleen de hoofdrolspelers zijn even uit beeld. Letterlijk en figuurlijk.