De week van Moeder enzo – deel 38 – What’s in a name (1)
Mijn kind heeft sinds een jaar zijn naam veranderd. En dat was behoorlijk slikken. Maar we zijn nu een jaar verder en het is helemaal okay nu.
Browsing categorie
Mijn kind heeft sinds een jaar zijn naam veranderd. En dat was behoorlijk slikken. Maar we zijn nu een jaar verder en het is helemaal okay nu.
Oh oh het verhaal over de jurk van vorige week bracht wel wat teweeg. Niet alleen in de reacties, maar ook bij ons thuis……….. Lezers …
Eigenlijk had ik die hele jurken hoek al gezien in Peek & Cloppenburg. Maar mijn kind niet. En gezien het prijsniveau daar wilde ik dat graag zo laten. Maarrr helaas.
Ik had mij er zo op verheugd. Een ouderwets dagje Amsterdam met m’n kind en mijn moeder. Oftewel meiden dag zoals Devin het noemt.
Elke week zitten we samen een tijdje in de auto, mijn kind en ik. We gaan dan naar theaterles in de Zaanstreek waar we oorspronkelijk vandaan komen.
Afgelopen maandag waren we naar een lezing van Geef mij de vijf, een instituut dat heel veel kennis heeft over autisme. Het was in een theater dus een leuk uitje.
Mijn kind vindt gym op school erg stom. Als lichamelijke opvoeding (LO, zoals ze het zo mooi noemen) op het rooster staat, gaat ie al zuchten als ik vraag of hij zijn gymspullen niet vergeten is.
Afgelopen week was het dan zover. Het kwam niet echt als een verrassing, maar als de woorden dan door een psychiater 😉 worden uitgesproken dan is het wel opeens echt.
Mijn kind heeft soms moeite om zijn plek in te nemen in het leven. Je zou het niet verwachten met zijn hakken, lange haren en gelakte nagels, maar hij is snel bang dat hij anderen te kort doet.