En dan zit de kerstvakantie er alweer bijna op. Vinden jullie ook niet dat de feestdagen zijn omgevlogen? Het jaar 2021 trouwens ook voor mijn gevoel.
Ik vind het ook wel weer jammer dat de vakantie om is. Het ritme van deze dagen spreekt mij meer aan dat het tempo dat er is als mijn kind weer naar school gaat. Het begint al met vroeg opstaan. Daar houd ik niet van. Althans ik zou wel willen dat ik het goed kon (want dan heb je lekker wat aan je dag), maar mijn lichaam slaapt gewoon nog. Ook als ik ben opgestaan. Dan denkt mijn hart, mij niet bellen, ik ben er nog even niet.
Nachtuil
Dus deze vakantie vond ik heerlijk. Ik ging laat naar bed (rond 00:30/01:00 uur) en haalde dan mijn andere nachtuil op om ook naar bed te gaan. Die andere is mijn kind. Die had een regenboog puzzel gekregen met kerst en zit halve dagen nu te puzzelen aan een tafel in mijn concept store waar de puzzel ook kan blijven liggen. Soms werk ik aan een andere tafel naast hem en dan doet Devin even hun oortjes in, zodat ik er geen last van heb. Want uiteraard gaan alle mobiele apparaten mee naar beneden.
Ik snap overigens niet hoe je en discord (chatroom) kan beluisteren en een filmpje kan kijken en kan puzzelen tegelijk. Eigenlijk kan ik maar 1 ding tegelijk doen als ik mij moet concentreren. Nou hoef je je met puzzelen natuurlijk niet te concentreren, maar een filmpje kijken en tegelijkertijd met iemand appen kan ik niet. Ja ik kan het wel, maar dan heb ik de helft van de film gemist. Herkenbaar? Kunnen jullie kinderen ook zo goed multitasken? Zal vast iets van nu zijn.
Ritme
Maar goed de nachtuil zat meestal ook tot laat in zijn private room te multitasken dus. Een keer hoorden we Devin heel hard zingen (niet talent show waardig). Mijn kind vertelde dat ze toen meededen aan karaoke via de chatroom. Hoe komisch dat het zo werkt. Persoonlijk kijk ik er wel weer naar uit om zelf even te kunnen karaoken (en bier te drinken en te lachen) in Cassablanca (een kroeg) in Amsterdam, maar voorlopig zit dat er nog niet in dus misschien moet ik ook in een chatroom gaan. Maar even terug naar de nachtuil. Die was dus ook nog op. Meestal schrok Devin ook van de tijd (of deed net alsof) en ging dan braaf mee naar boven. Uiteraard kwamen we de volgende dag dan niet heel erg vroeg uit ons bed. Althans ik niet. Devin is wel eerder wakker, maar blijft dan liggen en ik slaap gewoon nog.
Maar vanaf as maandag is alles weer over. Dan wordt het weer hurry up in de morgen. Op tijd opstaan, eten en checken of het kind nog in het ritme loopt. Als je net als Devin autisme hebt dan kunnen het opstarten en de ochtendplanning een klein probleem zijn. Dus ik heb van de vorige vakantie geleerd om mijn kind vooral de eerste week bij te staan in het ochtendproces, zodat er minder stress is en ik dingen kan wegnemen die niet meteen lukken. Dat helpt enorm en zorg ervoor dat Devin minder overprikkelt op school komt. Een les van de vorige keer. En ik zeg altijd maar “je kan het maar weten”.
Dus het zal voor iedereen weer even wennen zijn. Maar het komt goed. Ik kijk in ieder geval heel erg uit naar 2022.
Liefs Devin en Brenda